«Astronauci»

W tym dniu uczestnicy wyprawy byli przekonani, ¿e najwiкksze trudnoœci s¹ ju¿ za nimi i rych³o ujrz¹ miejsce, w ktуrym gigantyczna masa zderzy³a siк ze skorup¹ ziemsk¹. Nazajutrz ruszyli w g³¹b kotliny. Marsz przez miejscami tylko powalony las by³ ¿mudny i niebezpieczny. Zw³aszcza w pierwszej po³owie dnia, kiedy wiatr siк wzmaga³, id¹cym wœrуd martwych; odartych z komarуw pni grozi³o przywalenie, bo drzewa pada³y z przeraŸliwym ³omotem to tu, to tam, bez ¿adnych oznak ostrzegawczych, nieraz w pobli¿u wкdrowcуw. Trzeba by³o nieustannie wpatrywaж siк w ich szczyty, aby w porк uskoczyж, a jednoczeœnie zwracaж piln¹ uwagк na ziemiк, bo w tundrze roi³o siк od ¿mij.We wnкtrzu kotliny otoczonej amfiteatrem ³ysych pagуrkуw ujrzeli uczestnicy wyprawy wzgуrza, rуwninne tundry, moczary, rozlewiska i jeziora. Tajga le¿a³a rуwnoleg³ymi rzкdami nagich pni, zwrуconych wierzcho³kami w rу¿ne strony, a korzeniami wskazuj¹cych œrodek kotliny. Powalone drzewa nosi³y wyraŸne œlady ognia, ktуry zwкgli³ drobniejsze ga³¹zki, a wiкksze ga³кzie i korк osmali³. W pobli¿u œrodka kotliny, poœrуd strzaskanych drzew odkryto znaczn¹ iloœж lejуw o œrednicy od kilku do kilkudziesiкciu metrуw. Tyle tylko stwierdzi³a pierwsza wyprawa, ktуra musia³a natychmiast zawrуciж z powodu braku ¿ywnoœci i wyczerpania uczestnikуw. Kulik i jego towarzysze byli pewni, ¿e odkryte w kotlinie leje o b³otnistym dnie, czкsto zalanym mкtn¹ wad¹, stanowi¹ kratery, w ktуrych g³кbi spoczywaj¹ od³amy meteorytu.