«Выбраныя творы ў двух тамах. Том 1»

Аповесці

Мінск

Мастацкая літаратура

1980

© OCR: Камунікат.org, 2011 год

© Інтэрнэт-версія: Камунікат.org, 2011 год 

Пра аўтара гэтага двухтомніка можна сказаць, што ён не фантазіруе. Усё, што ён напісаў і піша,— праўдзіва. Жыццё Аляксея Карпюка, яго пакалення, герояў яго твораў было такое, што ўражанняў, дэталяў і сюжэтаў хапіла б не на адзін талент. Вядома, былі ў бурны наш век натуры, якія здолелі ўхіліцца ад небжпекі, пражыць ціха ды спакойна. Але не Аляксей Карпюк. Яго цягнула, дзе наймацнейшыя выпрабаванні, у яго хапала спрыту, розуму, інтуіцыі, шанцавання, каб выбрацца жывым з небжпекі.

Карпюк уцёк з канцлагера смерці Штутгоф, прабыўшы там сем месяцаў. Змог уцячы. Пайшоў у партызанскі атрад, каб ваяваць. Аповесць «Пушчанская адысся», якую аўтар для двухтомніка грунтоўпа дапрацаваў, узбагаціўшы новымі дэталямі, сюжэтнымі лініямі, якраз і створана па партызанскім вопыце аўтара. Асаблівасць падобнай прозы, суровай і простай, вельмі блізкай да дакументаль-най, вельмі народнай па філасофіі, адметнасць яе ў тым, што гэта проза перанасычана неверагоднымі і ўсё ж праўдзівымі здарэннямі з жыцця аднаго чалавека і яго блізкіх.

Аляксей Карпюк, шчыра расказаўшы пра баявыя дзеянні Алёшы Кучынскага, не ўтойваў няўдач, пралікаў, памылак.

«Мы стараліся ваяваць не толькі з-за помсты. У лес пайшлі з рамантычнага патрыятызму. Стараліся ваяваць прыгожа. Ніхто нас гэтаму пе вучыў. Былі падта маладыя. Хацелася зрабіць многа. Не шкадавалі сябе...»