«Недапісаная кніга»

Недапісаная кніга (fb2) - Недапісаная кніга 366K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Сергей Иванович Граховский Сяргей ГрахоўскіНедапісаная кніга

Выбраная лірыка

Падрыхтаванае на падставе: Грахоўскі С. Недапісаная кніга: Вершы. — Мн.: Маст. літ., 1996. — 271 с.

ISBN 985-02-0З12-9.

Copyright © 2013 by Kamunikat.org

І.Лірычная памяць

У сад увойдзем мы з табою,

Адны у змрочнай цішыні,

Ты будзеш за густой травою

Шукаць купальскія агні.

Пачну чакаць з глыбокай верай

Дзівосаў, штo натхняюць жыць.

Няхай на папараці шэрай

Жывы агеньчык задрыжыць.

А. Блок «Купальская ноч»Недапісаная кнігаУ кожным слове — боль маёй душы,Трывогі, радасці i слёзы.Ix, як лісток асенні, засушы,Каб не пабілі раннія марозы.Спытаеце: «А дзе твой аптымізм,Дзе вера, дзе любоў з надзеяй?Як толькі ўспамінаю кожны «ізм»,Дрыжыць душа i сэрца халадзее,Бо я ўсё зведаў па чужой вінеI гора паспытаў па поўнай меры...Цяпер не ашукаюць больш мяне,Не пахіснуць маёй адзінай верыУ дабрату, у праўду, у сумленнеI не паставяць болей на калені.У Бога я адтэрміноўку папрашуI, можа, людскае хоць нешта напішу.20/VI—92З далёкай даўніныС.К.Не ведаю, вы спіце,ці не спіце,Ці бачыце за снамі сны,Вы толькі у душы краніцеСтруну далёкай даўніны.Дзе хвоі з хвоямі гамоняць,Сумёты сцежкі замялі,Мяне туга i смутак гоняцьТуды, дзе вы гняздо звілі.У светлы, як пароша, чысты,Спакойны i салодкі сонМне б даляцець i ўпасці лістам,Як у пару далёкіх дзён.Таемным шэптам, поўным згоды,I поглядам душу сагрэць,Каб стаць шчаслівым назаўсёдыЦі да світання дагарэць.6/ІІІ—94Каля вогнішчаІгару ЛучанкуДавай распалім вогнішча на ўзлессі,Па зорах паварожым давідна,Бо ты — i Вераніка, i Алеся,Ты, як i сэрца, у мяне адна.Заранкамі твае іскрацца вочы,Хоць усміхніся, хоць загавары.Мінаюць хутка чэрвеньскія ночы,Нас кліча перапёлка на зары.Няўжо твае сляды туман укрые?А я знайду прымятую расуI па слядах, дзе ясені старыя,Цябе, нібы пушынку, данясу.Пасядзем каля светлае крыніцыУ ціхую світальную пару,I я табе з расінак завушніцыI сонечны пярсцёнак падару.Увечары сустрэнемся на ўзлессі,Не будзем паўтараць забытых слоў...Мая ты — Вераніка,і Алеся,І Вера, i Надзея, i Любоў.6/III—94Чужая рольМы часта хлусім i іграемВясёлую чужую роль,Каб выглядала пекла раемI асалодай здаўся боль.Калі сціскаюць горла слёзы,Глядзім з ухмылкай на распадI не зважаем на пагрозыВярнуць пакуты зноў назад.Хлусню з усмешкай непрыкметнаАдчаю засцілае муць,