Новыя вершы
Падрыхтаванае на падставе: Гілевіч Ніл, У ноч на Пакровы: новыя вершы. — Мінск: Кнігазбор, 2008. — 88 с., Бібліятэчка часопіса «Куфэрак Віленшчыны» № 12
ISBN 978-985-6852-41-4
УДК 821.161.3-1
Рэдактар: Міхась Казлоўскі
© OCR: Камунікат.org, 2010
© Інтэрнэт-версія: Камунікат.org, 2010
Трое маладых Ясным,чыстым ранкам велікодным,у жытло маё, мой церам з кніг,Завіталіз добрым словам роднымтрое маладых.Трое, акрылёных светлай верайу Хрыстовы дні.Трое, не прыгнечаных хімерайд'яблавай хлусні.Што іх прывяло?Яшчэ з парогаз трох сказаў адзін:«Ведайце, мы гонару народасплюндрыць не дадзім!..»Хростам сэрца і душы няўгледнымя на гэта бласлаўляю іх —яснавокіх, гордых, непадлеглыхтрое маладых.2004-2007 Сурма Пузыні Ізноў загучала над плошчай сурма —Трывожна, бунтоўна, зазыўна.Так, гэта Валодзька. Ён тут нездарма,Славуты маэстра Пузыня.Музыка ад Бога, ад роду крывіч,Ён духам на крыўдах узрослы.Пачуйце ж, пачуйце яго гзты кліч!Збудзіцеся, брацці і сёетры!Пачуйце й ідзіце — усёй грамадой,Усім уваскрэслым народам —Змагацца з усебеларускай бядой,З пагібельным нашым разбродам!2005-2006 Беларуская пастараль Дрэмле рай пялёсткавы.Пчол гудуць раі.Рэчка грае ўсплёскамі.Пара йдзе з раллі.Чуеш промняў дотыкі?За любоў прымі.(А ў каго ж усё-такіРукі... у крыві?)Колькі ў краі зёлкавымЛаскі, дабрыні!Неба п'е вясёлкаміЧысціню крыніц.Лепш любой экзотыкі —Родны краявід.(А ў каго ж усё-такіРукі... у крыві?)Цеш душу над соткамі.Галубоў кармі.Выязджай прасёлкаміНа «свае кругі».Думамі высокіміМіж жывых жыві.(А ў каго ж усё-такіРукі... у крыві?)2005-2006 Балада пра рогат пераможцы на бойным полі пад Шэгешварам 31 ліпеня 1849 года Сцягою між ніў даспелых,Дзе сонечны пыл дрыжыць,Расхрыстаны, голагаловы,Угорскі маёр бяжыць.Ён уцякае ад смерці.Яна — наўздагон ускач.Яна — гэта збройны вершнік,Двухжыльны казак-вусач.Вышэй і вышэй дарожка.Ячмень і авёс наўзмеж.Да лесу яшчэ далёка,А сілы ўсё менш і менш.Не дабяжыць, нябога.Выдыхся, змогся ўшчэнт.Вось-вось разарвецца сэрца.I ўсё ж ён бяжыць яшчэ.Ды ўжо зусім за плячыма —Раз'юшаны конскі храп.I ён павярнуўся тварамДа смерці. Не ў спіну каб...Тады, тузануўшы повад,Вусач асадзіў каня.I выбухнуў страшны рогатНа сонечным схіле дня.Так рагатаў раскатна,З выдыхамі, казак —Заходзіўся аж! — і доўга
Комментарии к книге «У ноч на Пакровы», Нил Семёнович Гилевич
Всего 0 комментариев