«Галасы продкаў»

Галасы продкаў (fb2) - Галасы продкаў 87K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Віктар Лупасін Віктар Лупасін Галасы продкаўВершы ЗМЕСТ

Прысьвячэньне

Сустрэча

Напiс

Махайрод

Сябры

Перад пачаткам

800 000 000 год да н. э.

Марш мiяцэнавых сланоў

Паэза верхняга мелу

Старая песьня

Настальгiя

Аб чым пяе мэрытэрый

Трыялет

Двухрадкоўе

Дыпладок

Ля вогнiшча

Post Scriptum.

ГАЛАСЫ ПРОДКАЎ

  Прысьвячэньне

«Вершаваная вiкiпэдыя, вершаваная вiкiпэдыя, —

Вы прымружыцеся пагардлiва ў тэатральны ларнэт. —

Не паэзiя, а камедыя, не паэзiя, а камедыя:

Мiж мянтузамi i мяншынямi у яго мэнуэт».

Не для вас, паны выкшталцоныя, я пiшу тэнцоны з канцонамi

I санэты свае з вэрлiбрамi я пiшу не для вас,

А для нiгераў з насарогамi, што трушчобамi ды бярлогамi

Загароджаны ад паэзiяў вашых кволенькiх рас.

  СустрэчаСамы канец кайназойскае эры.Гомель. Зiма. Плейстацэн.Сьнегу паўсюль навалiла бяз меры.Ўсюды суладнасьць i сэнс.Думаю думу пра ўчора i заўтра,Думу пра норы мае.Раптам з кустоў малады пiтэкантрапНаперарэз паўстае.Ў новае шкуры, з вялiкай сякерай,Шнар паляўнiчы на лбе.Дружа! ня трэба! другiм павячэрай!Я не патрэбен табе.Вершаў маiх у маленькай галоўцыНе ператравiш, нi-нi!Не перакажаш на вашае моўцыПесьню пра доўгiя днi.Што ж ты, нябога, ўзьнiкаеш пад носам,Шкодзiш натхненьню майму?Мы ж з табой тут у лагчыне сам-насам —Ну а калi абдыму?Сьцiсну ў абдымках — i пырснуць вантробы,Пырснуць на сьнег i гальлё,I ад тваёй застанецца асобыТолькi згаданьне маё....Далей ступаю па роднаму краю,Цела гаю i душу.Мiлыя далi мае аглядаю,Хобатам вершы пiшу.   НапiсЯ сам сабе нерукатворны помнiк,Я цар прыроды, я другое сонца,Я сам сабе i мармур i гранiт,Я дзiва сьвету у зiхоткiх промнях,Я уладар усёй зямлi бясконца,Я цар цароў — магутны Трылабiт!   МахайродМахайрод махае ротам,Мяса рэжа пасярод.Рухi лапаў быццам ротар,Сам нiбы барвовы ротКрыважэрны махайрод.Сёньня ўгору, сёньня ўдолуПапабегаў ён, як хорт.То закон усiх жывёлаў:Калi быў слабы i кволы,Будзеш смачны, быццам торт.Вус аблiжа, памарудзiць,Замуркоча пад ракой.Рэшту кiне ваўкам, людзям,Каб ня смелi запаскудзiцьАдпачынак i спакой.   СябрыПа плошчы iдзе чалавек.Насустрач — аўстралапiтэк.— Як маешся, брат чалавек?— Звычайна, аўстралапiтэк.— Чым зоймемся, брат чалавек?— Як хочаш, аўстралапiтэк.— Дайграешся, брат чалавек!