«На службе князя Радзівіла»

Рукаль А. На службе князя Радзівіла. – Менск. 2010. – 176 с.

рэдактары Андрусь Унучак, Воля Сямёнава, Сьвятлана Дзенісюк

афармленьне Юрась Гецэвіч (дызайн-макет), Валерыя Лазуровіч (ілюстрацыі), Pryhazosc@gmail.com

дапамога пры друку Зьміцер Рэвановіч, Кацярына Царовіч

выдавец Юрась Гецэвіч

© кампанія “Творчасьць”, Tvorcasc@gmail.com

© выдавецтва “Прыгажосьць“, Pryhazosc@gmail.com

© Ліцьвінскі Клюб, LicvinskiKlub@gmail.com

Прысьвячаю кнігу

маёй жонцы Але

і нашым дзецям Паўлу, Ганьне і Марку.

Выказваю падзяку

Царкве Ян Прадвесьнік.

15 студзеня 1563 году да заезнай карчмы, разьмешчанай на адлегласьці шасьцідзесяці вёрстаў ад Полацка, наблізіўся конны аршак. Дваццаць вершнікаў суправаджалі пяць вялікіх гружаных санак, якія цяжка сьлізгалі па сьнезе. На двары падарожныя прывязалі коней да канавязаў і пасьпяшаліся да шынкара.

Карчма была напоўнена людзьмі. Зямяне і месьцічы грэліся з дарогі і голасна размаўлялі. Слугі сноўдалі паміж лавамі і абслугоўвалі наведнікаў. Карчмар пачціва павітаў прыбылых рыцараў і запрасіў іх заняць месца за вялікім дубовым сталом.

Недалёка ад іх разьмясьціўся яшчэ адзін гурт ваяроў. Яны тоўпіліся за адным сталом і вялі ажыўленую размову. Адзін з іх, убачыўшы тых, хто ўвайшоў, ускочыў і радасна закрычаў:

– Вітковіч!

На гэты вокліч адгукнуўся камандзір знаёмага нам аршаку, высокі мужчына сарака гадоў з коратка падстрыжанымі валасамі і пышнымі чорнымі вусамі.

– Каверскі!

Імгненьне і абодва рыцары ўзялі адзін аднаго ў абдоймы.

– Сябры, – зьвярнуўся да сядзеўшых з ім за сталом зямянаў Каверскі, – дазвольце адрэкамэндаваць вам майго даўняга прыяцеля, пана Вітковіча, паручніка гусарскай харугвы князя Мікалая Радзівіла Чорнага.

Ваяры ўзьняліся са сваіх месцаў і па чарзе пазнаёміліся з Вітковічам: Даліва, Гамылка, Ляхоўскі…

– Далучайцеся да нашага стала, пан паручнік, – запрасіў Даліва.

– З вялікім задавальненьнем, – адказаў Вітковіч.

– У якой справе вы сьпяшаецеся да Полацка? – запытаўся Каверскі.

– Мы вязем у горад порах ад князя Радзівіла. А вы?

– А мы кіруемся ў Вільню. Пан ваявода выправіў нас да цэйгаўзу. Са сталіцы будзем суправаджаць абоз са зброяй.

– Чакаеце на маскавітаў?