Кірыла Анохін
АсцярожнА, дрэвы зАчыняюццА
«АсцярожнА, дрэвы зАчыняюццА»
0
1189
Описание
Аўтар гэтай кнігі нешматслоўны — ён піша не толькі вершы, але і маўчанне, у якім яны гучаць. Кірыла Анохін ведае, чым і як трэба пацерці старое, пакрытае іржой слова, каб яно ажыло і само здзівілася свайму новаму існаванню. «Асцярожна, дрэвы зачыняюцца» — гэта хутчэй заклік да ўваходу, чым перасцярога, бо нават сезонныя змены надвор’я тут робяцца цудам, які варта перажыць разам з аўтарам.
1 страница из 3
читать на одной стр.
читать на одной стр.
*** на небе няма вёдраўяно проста льеяк з вядраі між намі не ноча проста цёмна якноччуі мы не аднымы проста цэлаеяк аднопакуль не стала светла пакульне скончыўся дождж і мыляжым тут удваіхдавай спадзявацца штонас ніхто не заб’емы проста будзем спацьяк забітыя
*** там звонкуна кожнай вуліцыхалодна, мокра і брудна —ты нікуды не выходзішз галавы
*** заўтракаб паспець сустрэццаз табойтрэба прачнуццаа лепшай гадзінехацяі гэта запозна
*** ранейкожны ўчынакпатрабаваў тваёй ацэнкіцяперён простапатрабуецябе
*** твой узроствагаеццана грані голасукраі броваўу якім няма выхадуда морадык колькі табе?усе даюць столькіколькі ты й маеша я б аддаў усё
*** штоночытанчачы голым у полія буду выклікаць дожджкаб ён даваў табе расцікаб кожную раніцубачыцьякраспускаюццатвае вочы
*** калі я буду тануцьу наступным возерывазьмі свае рукіі зачапіўшы мяне за жывоевыцягні яго
*** табе бракуе моцыкаб стрымаць сваё словаяно ўцякае й гучна селіцца ў маім вухуты абхопліваеш мочку вуснаміправодзіш языком па ракавінеізабіраеш сваё слова назад
*** хацеў выбіць шыбыа там вяснахацеў разбіць голаўа там ты
*** раскажы мнепад сакрэтампад коўдрайтолькі між наміказкупра ночі яна здзейсніццапад сакрэтампад коўдрайтолькі між намі
*** хто калі не якагокалі не цябе
*** вось і ўсёа я чакаў усяго толькітолькі і ўсягону восьі ўсё
*** знікла без вестакгады таму раніцайвыйшла з пены марскойі не вярнулася
*** люблюкалі тылюбішкалі я
*** тут няўтульнаголая сцянапрыкрывае сорам гадзіннікамяк і япаказваючышто час ісці
*** падчас сеансу пытанняўлёгкія лунаюць вакол насцяжкія падаюць мне ў лоба тыяна якія я не магу адказацьвіснуць у паветрыўтвараючы пятлюпрызначануюдля маўчання
*** мне дваццаць трыа табе трынаццацьразам нам 36значыцькожнаму па 18калі мы разаммы адчуваем сваё паўналеццеі робімяк паўналетнія
*** — дабранач —трымаючы ў вільготных рукахгэтае словая перадаю ў тваепакладзі яго побачкаб яно лашчылакалі й не цябето хаця бтвой слых
*** мой мерны ложакне далічваеццатваёй паловыінгрэдыентаўдля прыгатаваннядобрага сну
*** мой ход канём:з я1знікае твая фігура
*** а помнішмы з табойвызвалілідваіх вязняўсумнення?
гімнастыка глыбокае дыханненогі разамрукі на шырынітваіхплеч
*** адклаў заўтрана чорны дзень
РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ
Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства
Комментарии к книге «АсцярожнА, дрэвы зАчыняюццА», Кірыла Анохін
Всего 0 комментариев