«Wszystko Dla Potworów»

Tytuł oryginalny: Au bonheur des ogres

tłumacz: Ewa Wende

“ (…) wierni wierzą, ze wystarczy,

by jakiś święty po prostu był (…)

bo wtedy grom dosięgnie jego zamiast ich

RENE GIRARD

Kozioł ofiarny

“Źli ludzi na pewno zrozumieli coś,

o czym dobrzy nie mają pojęcia.”

WOODY ALLEN

Z megafonu spływa kobiecy glos, lekki i obiecujący jak welon panny młodej.

– Pan Malaussene jest proszony do działu reklamacji.

Głos niczym mgiełka, zupełnie jakby zaczęły przemawiać zdjęcia Hamiltona. Jednak za mgłą panny Hamilton wyczuwam cień uśmiechu. No dobrze, idę. Może dotrę za tydzień. Mamy dwudziesty czwarty grudnia, jest szesnasta piętnaście. Dom Towarowy pęka w szwach. Gęsty tłum klientów obwieszonych prezentami tarasuje przejścia. Lodowiec, który wycieka niepostrzeżenie, posępna atmosfera nerwowości. Uśmiechy półgębkiem, błyszczące od potu twarze, głuche przekleństwa, nienawistne spojrzenia, piski przerażonych dzieci zaczepianych co krok przez jakiegoś brodatego świętego Mikołaja.

– Nie bój się, kochanie, to święty Mikołaj.

Lampy błyskowe.

Co do świętego Mikołaja, to widzę jak, gigantyczny i przezroczysty, wznosi swą fantastyczną postać ludożercy ponad zastygłą ciżbą. Ma pąsowe wargi. Białą brodę. Dobrotliwy uśmiech. Z kącików jego ust sterczą dziecięce nóżki. To najnowszy rysunek Malca. Zrobił go wczoraj w szkole. Mina nauczycielki: “Uważa pan, że to normalne, żeby dziecko w tym wieku rysowało takiego Mikołaja?" “A święty Mikołaj – odpowiedziałem – uważa pani, że on jest całkiem normalny” Wziąłem Malca na ręce, aż kipiał z gorączki. Był tak rozpalony, że zapotniały mu okulary. Przez to jeszcze bardziej zezował.

– Pan Malaussene jest proszony do działu reklamacji.