Баляслаў Прус
Мiхалка
Пераклад: Янка Брыль
Работа на чыгунцы закончылася. Падрадчык выплацiў што каму належала, каго змог - ашукаў, i людзi пачалi разыходзiцца натоўпамi, кожны ў сваю вёску.
У карчме, што стаяла паблiзу ад чыгуначнага палатна, да паўдня стаяў гоман. Хто напаўняў абаранкамi кайстру, хто купляў дахаты гарэлку, хто напiваўся на месцы. Пасля парабiлi клункi з дзяругаў, павесiлi тыя клункi цераз плечы i пайшлi, гукаючы:
- Бывай здароў, дурны Мiхалка!
А ён застаўся.
Застаўся на шэрым полi i не глядзеў услед сваiм людзям, а на блiскучыя рэйкi, што беглi кудысьцi далёка, далёка! Вецер раздзьмухваў яго цёмныя валасы, расхрыстваў яго белую сярмягу i здалёк даносiў апошнiя гукi песень.
Неўзабаве за кустамi ядлоўцу пахавалiся дзяружкi, сярмягi i круглыя шапкi. Нарэшце i песнi замоўклi, а ён усё стаяў з заложанымi за спiну рукамi, бо не было куды iсцi. Нiбы ў таго зайца, што якраз цяпер сiгаў цераз рэйкi, i ў яго, мужыцкага сiраты, гняздо было ў полi, а свiран - дзе бог дасць.
За пясчаным узгоркам пачуўся свiст, заклубiўся дым, загрукацелi колы. Рабочы цягнiк затрымаўся перад незакончанай станцыяй. Дзябёлы машынiст i яго маладзенькi памочнiк саскочылi з паравоза i пабеглi ў карчму. Таксама зрабiлi i змазчыкi. Застаўся толькi iнжынер, якi задуменна прыглядаўся да пустой ваколiцы i прыслухоўваўся да шамацення пары ў паравозным катле.
Дзяцюк ведаў iнжынера, ён нiзенька пакланiўся яму.
- А, гэта ты, дурны Мiхалка! Што ты тут робiш? - спытаўся iнжынер.
- Нiчога, пане.
- Чаму не вяртаешся ў вёску?
- Няма мне, пане, чаго.
Iнжынер пачаў напяваць, а потым сказаў:
- Едзь у Варшаву. Там заўсёды работа знойдзецца.
- Я ж не ведаю, дзе гэта.
- Сядай на платформу, дык i даведаешся.
"Дурны Мiхалка" ўзабраўся, як кот, на платформу i сеў на горбе камення.
- А грошы ў цябе трохi ёсць? - спытаўся iнжынер.
- Ёсць, пане, рубель, i сорак грошаў, i злотых дзесятачкамi...
Iнжынер зноў пачаў напяваць i азiрацца па ваколiцы, а ў паравозе ўсё нешта бурчэла. Нарэшце з карчмы выбегла абслуга цягнiка з бутэлькамi i скруткамi. Машынiст i памочнiк селi на паравоз i - паехалi.
Комментарии к книге «Мiхалка (на белорусском языке)», Болеслав Прус
Всего 0 комментариев