«Кiрмаш у Нэйi (на белорусском языке)»

Андрэ Маруа

КIРМАШ У НЭЙI

- Банiвэ быў гадоў на пяць-шэсць старэйшы за мяне, - пачаў Мафра, - але яго кар'ера была такая блiскучая, такая раптоўная, што я прывык лiчыць яго хутчэй сваiм апекуном, чым сябрам. Я яму за многае павiнен дзякаваць. Стаўшы мiнiстрам грамадскiх работ, ён узяў мяне ў сваю канцылярыю, а калi мiнiстэрства распалася, цудоўна ўладкаваў у прэфектуру.

Вярнуўшыся да ўлады, Банiвэ атрымаў партфель мiнiстра калонiй. Я займаў тады ў Парыжы нiштаватую пасаду i прасiў яго, каб мяне нiкуды не пераводзiў. Адносiны памiж нашымi сем'ямi былi найлепшыя, i мы часта разам праводзiлi адпачынак: то мы ў iх, то яны ў нас. Нэлi Банiвэ мела гадоў пад сорак, прыгажосцi не страцiла i была iдэальнай жонкай мiнiстра. Муж яе моцна любiў.

Я ўжо гадоў дзесяць, як быў жанаты, i жылi мы з Мадлен, вы гэта ведаеце, вельмi дружна.

Нейк у пачатку чэрвеня Банiвэ запрасiлi нас паабедаць у адной з рэстарацыяў Булонскага Лесу. Нас было шэсць, вечар правялi мы весела, i пад поўнач нiхто не хацеў разыходзiцца. Банiвэ, чалавек дасцiпны i з гумарам, прапанаваў нам усiм паехаць на кiрмаш у Нэйi. Дарваўшыся да ўлады, ён любiць прыкiдвацца калiфам Гарунам-аль-Рашыдам, гэтакiм дабрадзеем, i слухаць, як навокал шэпчуцца: "Гляньце, гляньце, Банiвэ!"

Тры немаладыя пары, што ў дзiцячых гульнях старалiся аднавiць чары юнацтва, былi даволi сумным вiдовiшчам. Мы выйгралi ў розных латарэях макароны, шкляныя караблiкi, цукровых звяроў; мужчынская кампанiя збiвала ў цiры люлькi з круцёлак i яечныя шкарлупiны, што падскаквалi ў вадзяных фантанчыках. Потым мы дабралiся да адмысловай чыгункi, якая пасля аднаго-двух кругоў на вольным паветры хавалася ў штучным тунелi. Нэлi Банiвэ прапанавала праехацца ў цягнiку. Мадлен гэта забава не надта падабалася, дый сядзеннi здалiся бруднымi, але яна не хацела псаваць святочнага настрою, i мы купiлi квiткi. У мiтуснi пры пасадцы наша група раскалолася, i я апынуўся ў адным купэ з Нэлi Банiвэ. Нас было двое, i нiкога больш.

Цягнiк-малютка шпарка мчаўся па крывой, i павароты былi разлiчаны так, каб пасажыры навальвалiся адзiн на аднаго.