«Мартэнава дачка (на белорусском языке)»

1334

Описание



1 страница из 5
читать на одной стр.
Настроики
A

Фон текста:

  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Аа

    Roboto

  • Аа

    Garamond

  • Аа

    Fira Sans

  • Аа

    Times

стр.

Гi дэ Мапасан

Мартэнава дачка

Пераклад: Нiна Мацяш

Гэта здарылася з iм у нядзелю, пасля абеднi. Ён выйшаў з царквы, скiраваў на пралеглую ярам дарогу, якая вяла дадому, i тут уперадзе заўважыў Мартэнаву дачку: яна таксама вярталася дахаты.

Побач з дзяўчынаю паважнай ступою заможнага фермера iшоў бацька. Ён заўсёды надзяваў нейкi шэры суконны сурдут - не любiў блузаў: на галаве ў яго быў шыракаполы капялюш.

Дзяўчына была ў туга зашнураваным гарсэце, якi надзявала яна толькi ў нядзелю; тонкая i шыракаплечая, яна стройна iшла, пакалыхваючы крутымi клубамi.

На галаве ў яе красаваўся ўпрыгожаны букецiкам кветак капялюшык, выштукаваны гарадской мадысткай з Iвэто; дужая, гладкая, гнуткая шыя была голая, на патылiцы пяшчотна трапяталiся кароценькiя кудзеркi, зруселыя на ветры ды сонцы.

Бэнуа бачыў дзяўчыну толькi ззаду; але ён выдатна помнiў яе з твару, хоць нiколi асаблiва i не прыглядаўся да яе.

"Чорт вазьмi, такая красуня Мартэнава дачка!" - падумалася яму раптам. Ён залюбавана глядзеў на яе хаду i нечакана адчуў, як яго апаноўвае гарачае жаданне. Яму нават не было патрэбы, каб яна азiрнулася, не! Яго вочы былi прыкаваны да дзявочага стану, а ў думках вiлося тое самае: "Чорт вазьмi, такая красуня!"

Дзяўчына павярнула направа, у кiрунку да "Мартэнёўкi" - фермы Жана Мартэна, бацькавай фермы, - i азiрнулася. Яна ўбачыла Бэнуа, якi чамусьцi да смеху дзiвакавата, як ёй здалося, глядзеў на яе, i гукнула:

- Дабрыдзень, Бэнуа!

- Дабрыдзень, васпанi, дабрыдзень, васпанi Мартэн, - адказаў ён i пашыбаваў далей.

Калi ён прыйшоў дадому, суп ужо стаяў на стале. Ён сеў насупраць мацi, побач з парабкам i наймiтам, а служанка пабегла нацадзiць сiдру.

Бэнуа пасёрбаў трохi i адсунуў талерку.

- Цi не захварэў ты часам? - запыталася мацi.

- Ды не, жывот нешта пучыць, не хочацца есцi, - адказаў ён.

Ён глядзеў, як елi iншыя, сам час ад часу адломваў кавалачак хлеба, няспешна клаў яго ў рот i паволi жаваў. Яго думкi былi заняты Мартэнавай дачкой: "Папраўдзе-такi красуня..." I як толькi ён дасюль не заўважаў гэтага? Адкрыццё прыйшло так знянацку i ўзрушыла так моцна, што ў яго ажно прапаў апетыт.

Да смажанiны ён i не даткнуўся.

- Ну, з'еш хоць кропельку, Бэнуа, - угаворвала мацi. - Гэта ж баранiна, табе палепшае. Ну i хай сабе не хочацца, а ты цераз сiлу паеш.

Комментарии к книге «Мартэнава дачка (на белорусском языке)», Ги де Мопассан

Всего 0 комментариев

Комментариев к этой книге пока нет, будьте первым!

РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ

Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства