«Палёт над жытам»

Палёт над жытам (fb2) - Палёт над жытам (Берасьцейскае вогнішча) 70K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Нина Иосифовна Матяш Ніна МацяшПалёт над жытам

Падрыхтаванае на падставе: Ніна Мацяш, Палёт над жытам. Вершы — Брэст, Выд. С. Лаўрова, 1997.— 58с. Серыя: Берасьцейскае вогнішча.

Рэдактар Зінаіда Дудзюк

Copyright © 2013 by Kamunikat.org

* * *Я маю толькі ймя.Чатары літаркі-нібы чатыры бакі свету.Твор,мне прадвызначаныдзеля перастворуу плынь жыцця.Тайнапіс лёсу, каторыспрабую адтаемніць.ТУТ, І ЦЯПЕРТут,і цяперняўступна ўнушаецца,што паныласць -нармальны стан чалавека,а прыязная ўсмешка -гэта шчырасцьмаскі.Тут;і цяперваявіта даводзіцца,што хлусня -гэта чыстая праўда,што ж да праўды самой,то яеувогуле не існуе,а, значыцца,няма і хлусні.Тут,і цяперрасхлябененыусе дзверы постраху,каб замкнуліся вуснына пытанніпра духаўздымнае вызваленне,магчымае тут,і цяпер.Покуль ёсць адважнікі,будуць і баязліўцы.Покуль ёсць баязліўцы -будуць адважнікі.Лунае высокае рэха:Яднаймася!Тут, і цяпер!НЕ ЧУЕУсшэсця Госпадава дзень,Вялічанне Ўсёмоцы Духа.Прыпятых да зямлі людаейСлоў шаматкая пацяруха,Спаклонліва цалуе крыжХто целам, хто душой калекі,І вочы кожнага - наўзвыш,І модлы кожнага - пра лекі.А строгасць воблікаў СвятыхТысячагоддзі ўсцяж вястуе:Гасподзь схіляецца да ўсіх,Дыдухам ніцыхЁн не чуе.А ХТО ЗАМАХНЕЦЦА...Мы - творства руіны.Мы любім руіну:і жывімся ёю ж бо,і пустацвецім,і хто замахнецца на нашу айчыну,хай мае на ўвеце:былое жыве -не бяскрыўдна блукаедзень-ноч самапасампа друзе зляжалым.Атругаю марывазасцерагаем,раздвоеным джалам:у блёкацезадзірванела ўзбуялым,правітым ажынайна сцежках вужыных,ніхтоне зачэпіць тутбеспакарананас-творства руіны,нас -творцаў руіны.НА КАРЦІНАХ УРШУЛЫНа карцінах Уршулы ЛюкеБарукаюцца з ветрам дрэвы,Каб спакойна, патульна жылосяНевідочна-прысутным бюргерамУ мурах-камяніцах іхных:Шчытна тоўпяцца мураванкіНа карцінах Уршулы Люке,І ўцякае пад мостам Шпрэвэ,І пад гнётам свайго пачварстваВывінаецца, і пруцянее,Распадае глумлівы спрут,Што берлінскай сцяною зваўся, -І хрыстосуюцца ў нябёсахМужна выстаялыя дрэвы.На карцінах Уршулы ЛюкеТак звычайна ўсё -а шматмерна.Лаканічна-а так яскрава.Красамоўна.Як і выяваТых кладоў, маляваных мастачкайПад Варонежам ці пад Самарай(а магла б і ў Белаазёрску,ці ў любой беларускай мясціне -маем скрозь мы такія пагосты):Пад аголеным небам — нямыяЗемляныя гарбочкі, а кожны,Кожны-загарадкай апяты:Клеткі, клеткі...і тут клеткі, клеткі...- Нашым людзям цяжка даўмецца,