«Літары ў расе»

СЯРГЕЙ ПАПАР

(Сяргей Сцяпанавіч Панізьнік)

Нар. у 1942 г.

Сяргей Панізьнік (псеўданім Сяргей Папар) мае трыццацігадовы стаж супрацы з юнымі чытачамі. У выдавецтве «Юнацтва» ён падрыхтаваў да друку дзесяць зборнікаў гістарычнай літаратуры пад назвай «Бацькаўшчына» (1990-2002). Прымаў удзел у выданьні шматтомнай «Бібліятэкі дзіцячай літаратуры народаў СССР», у тым ліку i зборніка « Песня Даўгавы: Вершы, апавяданні, казкі латышскіх пісьменнікаў» (1986). У выдавецтве выходзіў i штогоднік дзіцячай літаратуры «Ветразь. Пісьменнікі народаў СССР i замежных краін — дзецям». Выпускі 1985, 1990 гадоў падрыхтаваў С. Папар. Там жа для дзяцей сярэдняга школьнага ўзросту выйшла «Падарожная кніжка Скарыны» (1990) — укладальнікі С. Панізьнік, В. Дышыневіч, а таксама зборнік вершаў Янкі Купалы «Явар i каліна: Паэзія кахання (2000) — укладальнік С. Панізьнік. 1999-м годам пазначаны выхад яго аўтарскай кніжкі «Золкая зёлка» (вершы для малодшага школьнага ўзросту).

Для серыі «Школьная бібліятэка» ім укладзены: «Максім Багдановіч: «Шыпшына» (1991) i «У бязмежную даль: Кніга пра Максіма Багдановіча» (1996), «Слаўны сын Беларусі: Кніга пра Скарыну» (1994), «Жыві ў свабодзе!: Кніга пра Каліноўскага» (1996), «Янка Купала. Якуб Колас: Родныя вобразы» (разам з Я. Хвалеем, 1997), «Свой пачэсны пасад: Кніга пра Янку Купалу» (1999).

Сяргей Панізьнік (Папар) у 1997г. Выдаў кнігу «Сустрэча роднасных сусветаў», дзе змешчаны пераклады яго вершаў на англійскую, балгарскую, латышскую, польскую, рускую, украінскую мовы. А ў яго зборніку «На ўсе вякі...» (Мінск. Выдавец В. Хурсік. 2011) ёсць пераклады на англійскую i французкую мовы.

Сяброўскія адведзіны - добрых кніг агледзіны РАСІНКА I ЖУЧОК Сеяў росы вясёлы стручок.Падышоў да расінкі жучок.Падзівіўся,Знямеў на хвілінку.Яшчэ раз паглядзеўна расінку.I знікае усмешка ca шчок,Бо з расінкіГлядзіць-пазіраеI ca страху амаль паміраеГэткі ж самы маўклівыжучок.У расінкі — i вусы жучка,Гэтаксама трасеццашчака,I як нітачкі — валасы,I пушыначкі для красыНа карычневай галаве.I нарэшце жучокЦіха чокнуў:— Чок-чок...Даражэнькі стручок,Ты люстэрка згубіў у траве?Засмяяўся стручок,A расінкуСтрое жучкуНа каляную спінку.«Чок-чок-чок», — я пачуў.I — маўчок...Без люстэрка застаўся жучок ВЕРАСЕНЬ I ужо не месяц — верасыЗвіняць.Нанэўна, ад расы.Чутны світанку галасы:— Дзінь-дзінь...Бом-бом...— Жывём?— Жывём!Мне ВерасеньРуку падаў:— Ты ў школуСвой партфельСабраў?— Сабраў партфель,