«Żebracy nie mają wyboru»

1655

Описание

Żebracy nie mają wyboru to dalszy ciąg Hiszpańskich żebraków . Nancy Kress powraca do stworzonego przez siebie świata — do Stanów Zjednoczonych odmienionych przez powszechne stosowanie modyfikacji genetycznych. Genomodyfikowani utrzymują zwykłych ludzi w zamian za przyzwolenie na swoje rządy. W zaciszu stworzonej przez siebie wyspy opracowują własny porządek świata, od czasu do czasu zadziwiając ludzkość wynalazkami. Ameryka, przytłoczona ciężarem wielomilionowej populacji bezczynnych trutni, wstrząsana nieodpowiedzialnymi eksperymentami genetyków i nanotechników, pogrąża się w chaosie i chyli ku upadkowi.



1 страница из 281
читать на одной стр.
Настроики
A

Фон текста:

  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Аа

    Roboto

  • Аа

    Garamond

  • Аа

    Fira Sans

  • Аа

    Times

стр.
Nancy Kress Żebracy nie mają wyboru

Dla Miriam Monfredo i Mary Stanton, których przyjaźń pozwoliła mi dokończyć tę książkę mimo niesprzyjających okoliczności

PROLOG 2106

OSTRY DŹWIĘK DZWONKA ALARMOWEGO WDARŁ SIĘ w ciszę obszernej garderoby. Dan Arlen, jej jedyny użytkownik, gwałtownym ruchem zwrócił głowę w stronę stojącego przy toaletce holoterminalu. Ekran zarejestrował jego odbitkę siatkówkową i pojawiła się na nim twarz Leishy Camden.

— Dan! Słyszałeś?

Mężczyzna siedzący w wózku inwalidzkim, którego niewiarygodnie umięśniony tors i ramiona kontrastowały ostro z wyschniętymi nogami, powrócił do nakładania makijażu. Pochylił się bliżej lustra.

— O czym?

— Widziałeś „Timesa” o szóstej?

— Leisho, za kwadrans wychodzę na scenę. Niczego nie słuchałem. — Czuł, że jego głos zmienia barwę, i miał nadzieję, że ona tego nie zauważyła. To przecież tyle już lat. I przecież to tylko jej holograficzny obraz.

— Miranda i Superbystrzy… Miranda… Dan, oni zbudowali sobie całą wyspę! Przy meksykańskim wybrzeżu. Użyli nanotechniki, atomów z wody morskiej i dokonali tego niemal z dnia na dzień!

— Całą wyspę — powtórzył Dan. Rzucił chmurne spojrzenie w stronę lustra, potarł makijaż, nałożył jeszcze trochę.

— Nie żadną pływającą konstrukcję, ale prawdziwą wyspę, która schodzi aż na sam dół i łączy się z szelfem kontynentalnym. Wiedziałeś o tym?

— Leisho, za piętnaście minut mam koncert…

— Wiedziałeś, co? Świetnie wiedziałeś, co robi Miranda. Dlaczego mi nic nie powiedziałeś?

Dan odwrócił wózek. Leisha wyglądała na jakieś trzydzieści pięć lat. Miała dziewięćdziesiąt osiem.

— Dlaczego nie powiedziała ci Miranda? — odparł.

Twarz Leishy złagodniała.

— Masz rację. To Miranda powinna była mi powiedzieć. A nie powiedziała. O wielu rzeczach mi nie mówi, prawda, Dan?

Minęła długa chwila, zanim Dan rzucił łagodnie:

— Przykro znaleźć się dla odmiany poza kręgiem, co, Leisho?

— Długo czekałeś, żeby móc mi to powiedzieć, prawda, Dan? — odrzekła nie mniej łagodnie.

Odwrócił wzrok. W kącie wielkiego pomieszczenia coś zachrobotało — mysz albo uszkodzony robot.

— Czy teraz przeprowadzą się na tę wyspę? Wszyscy, dwadzieścioro siedmioro Superbystrych?

— Tak.

— Nawet w kręgach naukowych nikt nie miał pojęcia, że nanotechnika osiągnęła już taki poziom.

— Bo też nigdzie indziej nie osiągnęła.

Комментарии к книге «Żebracy nie mają wyboru», Нэнси Кресс

Всего 0 комментариев

Комментариев к этой книге пока нет, будьте первым!

РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ

Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства