«Сьвятлана Алексіевіч на Свабодзе (на белорусском языке)»

Эрыксан Стэфан 603-608, 619, 688, 690

Эрэнбург Ільля 407

Ю

Юнг Карл 67

Я

Якубовіч Павал 61, 62, 64, 66-72, 76, 78, 187-190, 193, 195, 196, 198, 199, 201, 202, 471, 472

Яноўскі Казімер 35

Януковіч Віктар 444

Яспэрс Карл 369

Яўлінскі Рыгор 269

Сьвятлана Алексіевіч

Нарадзілася ў Станіслававе (цяпер Івана-Франкоўск) ва Ўкраіне, маці — украінка, бацька — беларус. У 1950 сям’я пераехала ў Беларусь. Скончыла Капаткевіцкую сярэднюю школу Петрыкаўскага раёну Гомельскай вобласьці, а ў 1972 — факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Працавала ў раённых газэтах у Нароўлі і ў Бярозе, у «Сельской газете», была загадчыкам аддзелу нарысу і публіцыстыкі часопісу «Нёман». Член Саюзу пісьменьнікаў СССР (1983). Сябра Беларускага ПЭН-цэнтру (1989).

Аўтар кніг «У вайны не жаночае аблічча», «Апошнія сьведкі» , «Цынкавыя хлопчыкі», «Зачараваныя сьмерцю», «Чарнобыльская малітва», «Час second-hand (Канец чырвонага чалавека)».

У 2015 Сьвятлане Алексіевіч прысуджаная Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры — за «яе паліфанічныя творы, якія зьяўляюцца помнікам пакутам і адвазе ў нашы часы».

Summary

In 2015, the Swedish Academy honored Sviatlana Alexievich with the Nobel Prize in Literature, distinguishing the Belarusian author “for her polyphonic writing, a monument to suffering and courage in our time.”

In current day Belarus, Alexievich’s books remain unpublished by state presses, and are absent from recommended reading lists of schools and universities.  An outspoken critic of the Lukashenka government, Alexievich is persona non grata on Belarusian state radio and tv.

Since the early 1990s, Sviatlana Alexievich has been a frequent guest of RFE/RL.  She has been the subject of interviews and reports, and has participated in numerous discussions and on-line conferences.

Compiled on these pages are transcripts of those appearances, critiques of her works by various reviewers, and reports on her meetings with RFE/RL audiences.

Праз некалькі гадзінаў яна прыехала ў офіс незалежнай газэты «Наша Ніва» і адказала на пытаньні журналістаў.