«Палескі Напалеон»

Аповесць, апавяданні

Падрыхтаванае на падставе: Анатоль Крэйдзіч, Палескі Напалеон. Аповесць, апавяданні, — Мінск: Мастацкая літаратура, 2001. — 219 [2] с.

ISBN 985-02-0513-Х

Copyright © 2013 by Kamunikat.org

У свой час Міхась Стральцоў, пішучы літаратурна-крытычнае эсэ пра Кузьму Чорнага, заўважыў, што чытача цікавяць толькі тыя пошукі пісьменніка, якія завяршаюцца творчай удачай. Або яшчэ: важна не тое, як ты шукаеш, але тое, што ты знайшоў.

Гэтыя словы нашага слыннага пісьменніка прыгадаліся падчас знаёмства з рукапісам кнігі Анатоля Крэйдзіча. Асабліва па-добраму, вельмі светла ўразіла аповесць аўтара «Шчасце ў падарунак», якая мае падзагаловак (гісторыя адной меланхоліі). Гэта твор сталы, шматгранны, нават рамантычны, які напаўняе душу чытача (прынамсі маю) ружовым светам дабрыні і чалавечай годнасці, дзе праз сардэчныя пакуты героя атрымліваеш асабістае ачышчэнне. Галоўны герой аповесці «Шчасце ў падарунак» Косцік, не гледзячы на ўсе перэпетыі лёсу, не страціўшы сваёй рэальнасці, стаў мастацкім адкрыццём аўтара. Мы, чытаючы, паступова, ад пачатку, да завяршэння твора праслежваем, як радасць спазнання чалавечай сутнасці адбіваецца ў чалавеку, мяняе яго. Нельга не заўважыць у кнізе Анатоля Крэйдзіча адметнай рысы яго творчасці - шчодрасці. Яна праследжваецца, як ў аповесці, так і ў апавяданнях «Нічога не здарылася», «Шчаслівая ты, Ленка», «Смех», «Партрэт», «У цягніку», «Баравы мёд» і шмат іншых. Шчодрасць аўтара бачна ў мастацкай самааддачы, ва ўражаннях і ў успрыманні навакольнага свету.

Міжволі хочацца зноў звярнуцца да выказвання Міхася Стральцова. Разважаючы пра літаратуру і месца пісьменніка ў ёй, Міхась Стральцоў адзначаў, што ў літаратуры перамагае толькі чалавечае і чалавечнае, а фальш, пустазвонства, бяздумная даніна чарговай модзе, колькі б яны ні прэтэндавалі на жыццё ў слове, на ўвагу сучаснікаў ці нашчадкаў, урэшце будуць названы сваімі імёнамі.