Адам Глёбус
Дамавiкамерон
I. ДАМАВIК-1
Маладая жанчына засталася ў доме адна.
Увечары настойлiва пазванiлi ў дзверы. Жанчына падумала, што прыйшла суседка, i адчынiла. На парозе стаяў незнаёмы барадаты мужчына ў чорным скураным палiто i ў капелюшы, насунутым на вочы. Жанчына памкнулася зачынiць дзверы, але госць спынiў яе выразным жэстам рукi ў блiскучай пальчатцы.
- Хто вы? Што вам трэба? - ледзь чутна прашаптала гаспадыня пустой кватэры.
- Я - Дамавiк. Усё, што ў гэтым доме, належыць мне. Ты таксама належыш мне, - мужчына зайшоў у дом. - Распранайся.
Жанчына скiнула чырвоны з белымi ружамi халат i засталася ў чорнай шаўковай бялiзне.
- Усё здымаць? - спытала яна ў вастраносых ботаў.
- Усё, - прагучала з-пад цёмнага капелюша.
Гаспадыня скiнула бялiзну.
- Павярнiся да мяне спiнаю i нахiлiся.
Жанчына паслухмяна, сама не ведаючы чаму, выконвала загады Дамавiка. Яна павярнулася да яго спiнаю i нахiлiлася. Ён не здымаў нават пальчатак, калi рабiў тое, што людзi звычайна называюць актам.
Акрамя халоднага страху жанчына не адчула нiчога.
Калi маладая жанчына ў чырвоным з белымi ружамi халаце палiла тонкую цыгарэту, яна была ўпэўненая, што Дамавiк - плён яе фантазii.
II. КАДРАВIК
Жанчына прайшла доўгiм калiдорам i спынiлася каля дзвярэй з шыльдаю "Аддзел кадраў". Пастукала. "Калi ласка", - пачулася з-за абабiтых дэрмацiнам дзвярэй. Зайшла. За сталом сядзеў худы чалавек у "тройцы" i пры гальштуку - Кадравiк.
- Ёсць пытаннi? - ён паправiў вузел на гальштуку.
- Я па аб'яве, што была ў "Вечаровым Менску".
- Дакументы?
Жанчына выняла з рыдыкюля пакет i расклала на стале: пашпарт, працоўную кнiжку, стужку фотакартак 3x4 i заяву, напiсаную круглым почыркам. Кадравiк зiрнуў на дакументы, зазначыў, што карткi няякасныя - у жыццi прыгажэй, устаў i апусцiў шторы на акне. Ён запалiў верхняе святло i доўгiм важкiм ключом замкнуў дзверы. Ключ ён паклаў на высокi размаляваны пад мармур сейф. I толькi тады сказаў:
- Можна.
- Тут? - жанчына агледзела кабiнет.
- Так, - Кадравiк паправiў гальштук.
- Сорамна...
Ён кароткiм ключом адчынiў сейф, дастаў адтуль бутэльку каньяку i чарку.
- Выпiце, калi ласка.
- А вы?
- Служба. Пры выкананнi, скажам так.
Комментарии к книге «Дамавiкамерон (на белорусском языке)», Адам Глебус
Всего 0 комментариев