«Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...»

Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю... (fb2) - Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю... 244K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Рыгор Иванович Бородулин Рыгор БарадулінСама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...

Песні матчыны з Вушаччыны

Падрыхтаванае на падставе: Песні Матчыны з Вушаччыны.— Рыгор Барадулін.— Мн.: ГА БТ «Кніга», 2004.— 352 с. (з іл.). 

Copyright © 2013 by Kamunikat.org

* * *Прыйшоў кум да кумы:— А дай, кума, чапялы.Кума нагу падняла:— А во табе чапяла!* * *Ішоў кум гародам,Кума вуліцай.Трос кум пятухом,Кума курыцай.* * *У полі дубок ілаваценькі,А наш Іванька кілаваценькі.У поле гоніць i кіла звоніць,На кароў крычыць i кіла вурчыць.* * *Нанясі, Вожа, абалынку,Дай, Божа, нам адпачынку.Дай, Божа, нам кугакала,Каб часценька плакала.А мы б селі, скалыхнулі,Сярэдзінкі б адпачнулі. Песня матчына зорамі значана

Песня нарадзілася ў слове, бо слова спявае, славячы Творцу ўсяго існага.

Нарадзілася, каб, дачакаўшыся чалавека, не расставацца з ім ад вяселля да хаўтураў.

Песня чуе няўлоўныя для слыху зямнога гукі сусветнай гармоніі, якая трымае зоры, трываліць вечнасць жыцця.

Песню й агонь перахоўвае людзтва з пакалення ў пакаленне, са стагоддзя ў стагоддзе.

Не хлебам адзіным жыве чалавек, ён жыве яшчэ й песняй.

Дзякуй Госпаду Звышняму, што паслаў мне маму — ахавальніцу нашага крынічнага й баравога, нашага азёрнага й вясёлкавага, нашага аржанога крывіцкага слова, нашай грамнічнай i зязюльчынай песні.

Мама жыла песняй, а песня жыла ў мамінай душы. Яны адна адну разумелі, адна адну ашчаджалі. Разам журыліся, разам радаваліся.

Умелі слухаць адна адну.

Песняй мама дзякавала Звышняму, песняй спавядалася, песняй дзялілася рэдкім шчасцем i частай бядою з Госпадам. Бо слова маміна спявала.

Крывіцкаму слову й матчынай песні я абавязаны ўсім.

Матчына песня,Ты ў полі гарбела,На маразах на чужыне гібелаУ баразёнцы на міг спачывала.Болю не трэба было дабаўляць.Рук ты не чула,Але спачувала,Што ў перапёлкі ножкі баляць.Рыгор Барадулін ВЯСНЯНКІ, ВЯСНА

А, вясна красна,

Што ты прянясла?..

* * *А, вясна красна,Што ты прянясла?Божа мой!А я пряняслаРэчцы скрып вясла,Канюшочкам па абротачцы,Пастушочкам па дубчыку.* * *У ЧЫСТЫ ПОЛІПасціла дзеўка коні.Яна пасціла ды заснулаI коні не пачула.Коні i ўцяклі звідна,I пайшла яна адна.Ды дарогаю шырокаю.Ды спатыкаецца са слязаміСа трыма малайцамі.— Вы, малойцы, вы кудравыя,