«Stan zagrożenia»

Code Blue-Emergency

Przekład Radosław Kot

Lekko rozmazana plama blasku oznaczająca Szpital Kosmiczny rosła na ekranie pokładu rekreacyjnego. Dowódca statku siedział obok Cha Thrat, która z podziwem, zdumieniem i niepokojem patrzyła na rozrastającą się coraz bardziej konstrukcję i kolorową grę tych świateł, które potrafiła dojrzeć swoimi oczami.

Dowódca Chiang, który — jak już wiedziała — nosił stopień majora Korpusu Kontroli i służył w sekcji Komunikacji i Kontaktów Międzykulturowych, peszył ją czasem swoim zachowaniem bardziej pasującym do wojownika niż stróża porządku. Teraz dotrzymywał jej towarzystwa, gdyż zgodnie z dziwną ziemską logiką uznał, iż tego właśnie się po nim oczekuje. Wcześniej chciał uhonorować Cha, zapraszając ją na mostek, aby stamtąd mogła obejrzeć dokowanie w Szpitalu, jednak ona nie była w stanie wejść do tak małego i zatłoczonego na dodatek pomieszczenia. Dowódca porzucił więc swój posterunek i udał się wraz z nią na pokład rekreacyjny.

Oczywiście było to nonsensowne marnowanie czasu, sugerujące, że społeczność majora jest silnie rozwarstwiona, jednak Chiang zdawał się czerpać niejakie zadowolenie z tego poświęcenia, poza tym był jej pacjentem.

Boczny panel przekazywał przyciszone rozmowy z mostka, lecz mimo włączonego autotranslatora, dzięki któremu Cha rozumiała każde słowo z osobna, całość wygłaszanych technicznym żargonem kwestii pozostawała dość tajemnicza. Nagle w głośniku rozbrzmiał nowy, silny głos, a na ekranie pojawiła się podobizna jakiejś niemile owłosionej istoty.

— Tutaj centrum recepcyjne Szpitala — odezwała się natychmiast owa istota. — Proszę podać swoje dane, poinformować, czy na pokładzie znajduje się pacjent, gość czy członek personelu, określić stopień pilności i typ fizjologiczny. Jeśli nie znacie zasad klasyfikacji fizjologicznej, proszę o pełen kontakt na wizji, który pozwoli nam wstępnie się zorientować.

— Tutaj statek kurierski Korpusu Thromasaggar — odezwał się oficer z mostka. — Mamy zamiar zadokować na krótko, aby wysadzić jednego pacjenta i lekarza. Pacjent i załoga reprezentują ziemski typ DBDG. Pacjent może chodzić, w trakcie rekonwalescencji, bez pilnej potrzeby opieki lekarskiej. Lekarz to ciepłokrwisty tlenodyszny DCNF bez specjalnych wymagań środowiskowych dotyczących temperatury, ciążenia czy ciśnienia atmosferycznego.