FIODOR DOSTOJEWSKI
Tom 2
FIODOR DOSTOJEWSKI
IDIOTA
Opracowanie typograficzne
Copyright for the Polish edition by
Wydanie pierwsze w te) edycji
Podpisano do druku w lipcu 1983 r
Nr zam 855 83 Z-81 ( uu i l I A 1H50 -
ISBN 83-06-00889-8
IDIOTA
I
- Zimno, co?
10
- Pan z zagranicy?
- Tak, ze Szwajcarii.
11
12
13
14
15
- Na Sybir, na Sybir! Z punktu na Sybir!
16
w Jar o c i u i e
18
2- 19
20
II
21
22
23
24
2 Dostojewski, t. II 25
26
27
- No i co, krzyczy?
- Nie ich rzecz.
28
29
30
- Tak jest.
III
31
- O tak, naturalnie.
32
33
34
- Doskonale; a charakter pisma?
a* 35
36
- Ja nic.
37
38
- Wie pan przecie, jaka ona czasem bywa!
39
40
41
42
- Ferdyszczenko.
43
IV
44
45
46
47
Afanasija Iwanowicza, w jednej z centralnych guberni, wege-
48
49
50
4* 51
52
53
54
55
56
57
58
59
moje panie
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
4 Dostoiewski, t II 73
74
75
76
VI
77
78
79
80
81
* Kocham ci?, Mario!
82
e* 83
84
85
86
87
VII
88
89
90
91
- Dlaczego?
92
93
94
95
96
G.I."
s
5 Dostoiewski, t II 97
- Kiedy? Kiedy?
98
7- 99
100
VIII
101
102
103
- Tak.
- Tak.
104
- Droga Wario
105
- Ile mianowicie?
106
- Dobrze.
- Mam zamiar.
- Nie.
- Do widzenia!
- Ostrzegam!
107
- Tak jest.
108
109
110
111
112
113
114
115
- Nastasja Filipowna.
116
IX
117
118
119
- Z fotografii, a poza tym...
- Z czego jeszcze?
- Ale gdzie? Gdzie?
120
6 Dostojewski, t. II 121
122
123
124
- A pan?
125
- Czy bardzo? Bardzo?
126
127
128
129
130
9* 131
132
133
XI
134
- Bynajmniej, wprost przeciwnie.
135
- I pojedziesz wieczorem do Nastasji Filipowny?
136
- Moim zdaniem, niewarta.
- Wielki wstyd.
137
- Iz panem.
138
- Nie.
139
140
141
- Nnie.
XII
142
143
-- Gdzie ona mieszka?
144
7 Dostoiewski, t. II 145
146
10* 147
148
149
150
151
XIII
152
153
154
'155
156
157
- Tak.
158
159
gry towarzyskie
160
161
162
n* 163
XIV
164
165
166
- Nie chce pan?
167
168
8 Dostpjewski, t. II 169
170
* Dama kameliotaa
171
172
* prawdziwy
173
174
175
XV
176
177
178
12- 179
180
181
182
183
184
- To niby ja jestem uczciwa?
- Pani.
185
XVI
186
187
188
189
190
191
192
9 Dostojewski, t II 193
194
n* 195
196
197
I
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
u* 211
Brat pani ks. L. Myszkin."
212
II
213
214
- Zaraz, zaraz, zaraz... jak wicher!
215
216
10 Dostojewski, t II 217
218
219
220
* przekupek (potssardes)
221
- Ti-ti-timofiej.
- I?
222
223
- I teraz tam jest?
- Codziennie bywam, codziennie.
- Nnie; ostatnio przed czterema dniami.
224
225
226
- No i co?
- No?
15* 227
III
228
229
- A w jakim celu o to pytasz?
230
- Brat Siemion Siemionycz mieszka w oficynie.
- Dlaczego?
231
- Wesele wyprawisz tutaj?
232
233
234
- Co ona wie?
- A ona?
235
236
237
238
239
240
- We mnie?
11 Dostoiewski, t II 241
- Tak, papier...
242
IV
H- 243
244
245
246
- Tak, mam.
- Po co? Czy ty...
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
i?* 259
260
261
VI
262
263
264
12 Dostoiewski, t II 265
- Czyj sekret?
266
267
268
269
- Nie, on jest...
270
271
272
273
274
is- 275
276
277
VII
278
279
280
281
282
283
285
286
287
VIII
288
13 Dostojewskl, t II 289
290
10* 291
do Rosji
292
293
294
295
296
297
298
- Przepraszam!...
- Szanowny panie!...
299
300
301
302
303
304
305
306
20. 307
IX
308
309
310
311
312
14 Dosto,ewski, t II 313
314
315
316
317
318
319
320
X
321
322
21* 323
324
325
326
- No i co?
- Co dalej?
- Nie wiem; co dalej?
327
- Nic... to wszystko.
328
329
330
331
332
333
334
- Nie wie pan?
- Nie wiem.
335
XI
336
15 Dostoiewski, t II 337
338
22* 339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
XII
351
- Jakie nadzieje?
352
- A co to znaczy: "biedny rycerz"?
- Jest.
354
23* 355
Antyp Burdowski"
356
357
I
16 Dostojewski, t II
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
24* 371
372
373
374
375
376
377
378
II
379
380
381
382
- we dwoje
383
384
17 n..si"u"ski, i n 385
- Idiota!
386
25. 387
388
389
powodzenia
390
391
III
392
393
- Nnie... Nie wiem.
- A pan nie ucieknie?
394
395
396
- Jakiego Kapitona Aleksiejewicza?
397
398
399
- Ale... po co?
400
401
402
26* 403
404
405
406
407
IV
408
18 Dostoiewski, t. II 409
- Ale do jakiej winy, do jakiej?
410
- Z jakim Kurmyszowem?
411
412
- Tak.
- A bo co?
- Dlaczego?
413
414
415
galgan
416
417
- Co za nudziarz!
- Dalej! Dalej!
418
- I naturalne?
27* 419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
Apres moi le deluge!
430
431
432
19 Dostoiewski, t II 433
434
- Pan mnie wcale nie lubi!
28* 435
436
437
438
439
VI
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
29- 451
452
453
454
455
456
20 Dostojewski, t II 457
VII
458
459
O, puissent vmr votre beaute sacree
Tant cfamis, sourds d mes adieux!
Qu'ih meurent pleins de jours, que leur mort soit pleuree,
I mech przyjaciel zamknie im oczy
460
461
462
463
464
465
466
- Nie, ale pan...
30- 467
468
469
470
471
472
VIII
473
- Jak to - pochwalili?
474
- Na jakiej muzyce?
475
- Nie wiem, tak sobie...
476
- Pani jest bardzo podobna do Lizawiety Prokofiewny.
477
478
- O, bynajmniej.
479
480
21 Dostoicwski, t. II 481
- W. lichtarzu?
482
31* 483
484
485
- Tak, dla niej.
486
IX
487
488
- O nie, z jakiej racji?
- O, bynajmniej!
489
490
491
492
- Zgubi) pan czterysta rubli? To wielka szkoda.
493
- Ach, to nieprzyjemna sprawa!
494
- Pan go podejrzewa?
495
496
497
498
32" 499
500
501
502
503
X
504
22 Dostoiewski, t II
505
506
507
508
- Nnie... x
509
510
I
33* 515
516
517
518
519
520
521
522
- Nie ma go w domu. A bo co?
523
524
525
526
527
528
II
23 Dostoiewski, t II 529
530
531
532
533
534
535
536
537
- Przeklinam ten dom!
538
III
539
540
541
542
543
544
545
- O co?
546
35* 547
- W jakim celu?
548
- A pan tego nie spostrzega?
549
550
IV
551
- Przepraszam, ja...
552
24 Dostojewski, t II 553
- Nnie, ja...
554
555
556
557
558
559
560
561
"Ne mentez jamais. Napoleon, votre ami sincere."**
- Tak, to charakterystyczne.
562
- Nie wiem, papo.
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
- Bardzo kocham.
575
576
25 Dostojcwski, t II 577
578
37* 579
580
581
- Jakiego Stiepana Glebowa?
582
583
VI
584
585
586
587
588
589
- Od kogo? Komu?
590
- No?...
591
Moja wina, moja wina
592
- No dobrze, niech pan mnie zostawi samego.
593
594
38" 595
596
597
598
599
600
VII
26 Dostoieaskl, t II 601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
39* 611
612
613
614
615
- Czasami.
Doprawdy5
616
617
618
VIII
619
620
621
- Kartka?
622
623
624
- Nie wiem.
27 Dostoiewski, t. II 625
- To niewiarygodne!
626
40* 627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
IX
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
- O tak, tak!
- O tak, tak!
28 Dostojewski, t II 649
650
651
- A czy on tu jest?
- Owszem, jest w cerkwi.
652
653
654
655
656
657
658
42* 659
660
- Nie ona pierwsza i nie ona ostatnia!
661
662
663
664
XI
- Do Parfiena Siemionowicza.
- Nie ma go.
- A Nastasji Filipowny?
- Czy Parfien Siemionowicz jest w domu?
- Jest.
- W mieszkaniu panu powiedzieli?
665
666
667
668
669
670
671
- Czy Nastasja Filipowna jest u ciebie?
- Tak.
- Ja...
672
- Gdzie mianowicie?
29 Dostoiewski, t II 673
674
43* 675
- Czekaj; co chcesz teraz, jak?...
676
- Tak jak tam... w Moskwie?27
677
- Tym samym...
678
- Chodzi?
- Chodzi.
679
XII EPILOG
680
681
682
683
OD REDAKCJI
PRZYPISY
686
687
688
10 Z Apokalipsy.
690
Die Sonne toni nach alter Weise In Bruderspharen Wettgesang.
44- 691
wiadra.
9 Tak w oryginale (archiw). Por. przyp. 7.
11 Por. przyp. 9 do cz. II.
692
27 Por. przyp. 15 do cz. III.
30 Dostojewski, t II
699
700
701
702
dowcjp koncept
703
"Wiejskiego Cyrulika"
704
- Ale pan
705
706
45* 707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
31 Dostojewiki, t II 721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
- Ty do niego idziesz, Natasza? Tak?
734
735
736
- Wie, wszystko wie.
737
738
47* 739
740
741
742
743
744
32 Dostoiewski, t II 745
746
747
748
749
750
- T-tak!
751
752
- Jak zdrowie Anny Andriejewny?
753
754
48- 755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
33 Dostojewski, t II 769
770
49" 771
772
773
- A dalej:
774
- Od nich.
775
776
777
- A kiedy nadejdzie?
778
- Co takiego?
779
- Dlaczego ty go nie lubisz, Wania?
- Ja?
780
- Czy ty na niego czekasz, Nataszo?
781
782
783
787
788
789
790
791
792
Co za iliczny obrazek'
794
795
796
797
798
799
800
801
802
5i- 803
804
805
806
807
- Czterdziesty czwarty? Pan mieszka... sam?
808
- O czym?
809
- Naturalnie.
810
811
- Nie.
812
- Nie trzeba...
- Czego nie trzeba?
813
- Tak...
814
815
816
"-k, i n 817
818
52* 819
- A jakie jej nazwisko?
- Smith?
820
- Nie poznajesz?
821
- No, co?
822
- Prawda.
- A co?
823
- Dlaczego?
824
- Tak jest.
- I przyniesiesz?
- Tak jest.
825
- Tak.
826
827
- Piotr?
- Tak. Znasz go?
- O ile ci honor pozwoli.
828
- No, a o tym?
829
830
831
832
833
834
- Do pewnej damy!
- Do jakiej? Po co?
53* 835
- Doprawdy?
836
- Jest.
837
- Pijesz?
- Niech pan wybaczy.
838
839
840
16 Dostoiewski, t II 841
842
843
844
845
846
- Do widzenia, moja droga.
- Do widzenia.
847
848
849
850
- Nie.
54- 851
- Jest taka kobieta w tym domu.
- Z traktierni.
852
- To co?
- Nie, ja tak tylko...
- Ale powiedz mi przynajmniej...
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
- Nie, nie do niego.
- Czy ty go znasz? Przeciwnie, jest bardzo dobry.
- Jak to? Dlaczego?
- Tak, Heleno.
- Z moim.
864
- Umiem.
- Pan? Przeczytam...
17 Dostoiewiki, t II 865
- To pan nie jest bogaty?
- Nie, nie jestem bogaty.
- Nelly.
866
- Kiedy dawniej?
868
869
873
874
875
876
877
878
- Tak.
879
880
881
882
884
885
886
887
888
38 Dostojewski, t II 889
890
891
- O to mi tylko chodzi.
892
893
894
895
896
897
898
57- 899
900
901
902
903
904
- Kto?
905
906
907
908
909
910
911
galaretka owocowa
912
- I to wszystko tylko dla mnie?
39 DostO)ewskl, t II 913
914
58* 915
916
917
918
- Jak to?
919
920
- Poczekaj! Co za Frauenmilch?
921
922
- Nie.
- Nie, bracie, wybacz mi...
923
924
- A pan jedzie z nim?
- Tak.
925
- Nie... ona tak... mieszka u mnie chwilowo.
926
927
928
- Tak.
929
930
59* 931
932
* im gorzej, tym lepiej
933
934
935
936
40 Dostoiewski, t II 937
938
- Dlaczego?
- Tak.
939
940
941
- Pojedzie.
- Dlaczego?
942
943
944
- Przepraszam, przyjacielu
945
946
60* 947
948
949
950
951
- Naturalnie.
952
953
954
- Tak.
955
- Tak.
956
* Pijmy, przyjacielu
957
- Jakiego bestialstwa?
958
- Nie, kwas pruski lepszy.
959
960
U Dostojcwski, t II
962
6i* 963
967
968
969
970
- Bardzo?
- Bardzo.
- A teraz pan mnie lubi?
971
972
973
974 '
975
976
---
977
978
- Ma.
62* 979
- Dlaczego?
- Tak sobie...
980
981
982
- Nie, nie krzywdzi...
- Tak sobie.
983
- Hm. A ja mam do ciebie interes, Wania.
984
42 Dostojewski, t. II 985
986
987
988
- Tak...
989
990
991
- Alosza.
992
993
994
63* 995
996
997
998
999
1000
1001
1002
- Tak, bardzo.
1003
- Nie, kocham go tak po prostu.
- Naturalnie.
1004
1005
1006
1007
1008
li Hostoicmki, t II 1009
1010
64" 1011
1012
1013
- Wierzysz temu?
1014
1015
- Niedawno.
1016
1017
1018
1019
1020
1021
1022
1023
1024
1025
1026
05* 1027
1028
1029
1030
1031
1032
44 Oostoiewski, t II
1033
1034
o o
w
OSTATNIE WSPOMNIENIA
1039
1040
66 Dostoiewskl, l II 1041 .
- A gdzie Natasza?
1042
- Ach, Wania, Wanja!
- Jeszcze?
- Jeszcze.
66* 1043
1044
1045
1046
1047
1048
1049
1050
1051
1052
1053
1054
- Co ty gadasz?
1055
1056
- Co?
1057
1058
67* 1059
- No i co wreszcie?
- Nie...
- Jak to?
1060
1061
1062
1063
OD REDAKCJI
PRZYPISY
1066
po raz pierwszy w odcinku paryskiego "Journal des Debats"
w latach 1842-43.
23 Puszkin, Eugeniusz Oniegin, 6, XXI.
SPIS RZECZY
Idiota 5
Od redakcji 685
Przypisy 686
Od redakcji 1065
Przypisy 1066
Комментарии к книге «Idiota», Fiodor Dostojewski
Всего 0 комментариев