«Idiota»

1301


Настроики
A

Фон текста:

  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Аа

    Roboto

  • Аа

    Garamond

  • Аа

    Fira Sans

  • Аа

    Times

FIODOR DOSTOJEWSKI

Tom 2

FIODOR DOSTOJEWSKI

IDIOTA

Opracowanie typograficzne

Copyright for the Polish edition by

Wydanie pierwsze w te) edycji

Podpisano do druku w lipcu 1983 r

Nr zam 855 83 Z-81 ( uu i l I A 1H50 -

ISBN 83-06-00889-8

IDIOTA

I

- Zimno, co?

10

- Pan z zagranicy?

- Tak, ze Szwajcarii.

11

12

13

14

15

- Na Sybir, na Sybir! Z punktu na Sybir!

16

w Jar o c i u i e

18

2- 19

20

II

21

22

23

24

2 Dostojewski, t. II 25

26

27

- No i co, krzyczy?

- Nie ich rzecz.

28

29

30

- Tak jest.

III

31

- O tak, naturalnie.

32

33

34

- Doskonale; a charakter pisma?

a* 35

36

- Ja nic.

37

38

- Wie pan przecie, jaka ona czasem bywa!

39

40

41

42

- Ferdyszczenko.

43

IV

44

45

46

47

Afanasija Iwanowicza, w jednej z centralnych guberni, wege-

48

49

50

4* 51

52

53

54

55

56

57

58

59

moje panie

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

70

71

72

4 Dostoiewski, t II 73

74

75

76

VI

77

78

79

80

81

* Kocham ci?, Mario!

82

e* 83

84

85

86

87

VII

88

89

90

91

- Dlaczego?

92

93

94

95

96

G.I."

s

5 Dostoiewski, t II 97

- Kiedy? Kiedy?

98

7- 99

100

VIII

101

102

103

- Tak.

- Tak.

104

- Droga Wario

105

- Ile mianowicie?

106

- Dobrze.

- Mam zamiar.

- Nie.

- Do widzenia!

- Ostrzegam!

107

- Tak jest.

108

109

110

111

112

113

114

115

- Nastasja Filipowna.

116

IX

117

118

119

- Z fotografii, a poza tym...

- Z czego jeszcze?

- Ale gdzie? Gdzie?

120

6 Dostojewski, t. II 121

122

123

124

- A pan?

125

- Czy bardzo? Bardzo?

126

127

128

129

130

9* 131

132

133

XI

134

- Bynajmniej, wprost przeciwnie.

135

- I pojedziesz wieczorem do Nastasji Filipowny?

136

- Moim zdaniem, niewarta.

- Wielki wstyd.

137

- Iz panem.

138

- Nie.

139

140

141

- Nnie.

XII

142

143

-- Gdzie ona mieszka?

144

7 Dostoiewski, t. II 145

146

10* 147

148

149

150

151

XIII

152

153

154

'155

156

157

- Tak.

158

159

gry towarzyskie

160

161

162

n* 163

XIV

164

165

166

- Nie chce pan?

167

168

8 Dostpjewski, t. II 169

170

* Dama kameliotaa

171

172

* prawdziwy

173

174

175

XV

176

177

178

12- 179

180

181

182

183

184

- To niby ja jestem uczciwa?

- Pani.

185

XVI

186

187

188

189

190

191

192

9 Dostojewski, t II 193

194

n* 195

196

197

I

201

202

203

204

205

206

207

208

209

210

u* 211

Brat pani ks. L. Myszkin."

212

II

213

214

- Zaraz, zaraz, zaraz... jak wicher!

215

216

10 Dostojewski, t II 217

218

219

220

* przekupek (potssardes)

221

- Ti-ti-timofiej.

- I?

222

223

- I teraz tam jest?

- Codziennie bywam, codziennie.

- Nnie; ostatnio przed czterema dniami.

224

225

226

- No i co?

- No?

15* 227

III

228

229

- A w jakim celu o to pytasz?

230

- Brat Siemion Siemionycz mieszka w oficynie.

- Dlaczego?

231

- Wesele wyprawisz tutaj?

232

233

234

- Co ona wie?

- A ona?

235

236

237

238

239

240

- We mnie?

11 Dostoiewski, t II 241

- Tak, papier...

242

IV

H- 243

244

245

246

- Tak, mam.

- Po co? Czy ty...

247

248

249

250

251

252

253

254

255

256

257

258

i?* 259

260

261

VI

262

263

264

12 Dostoiewski, t II 265

- Czyj sekret?

266

267

268

269

- Nie, on jest...

270

271

272

273

274

is- 275

276

277

VII

278

279

280

281

282

283

285

286

287

VIII

288

13 Dostojewskl, t II 289

290

10* 291

do Rosji

292

293

294

295

296

297

298

- Przepraszam!...

- Szanowny panie!...

299

300

301

302

303

304

305

306

20. 307

IX

308

309

310

311

312

14 Dosto,ewski, t II 313

314

315

316

317

318

319

320

X

321

322

21* 323

324

325

326

- No i co?

- Co dalej?

- Nie wiem; co dalej?

327

- Nic... to wszystko.

328

329

330

331

332

333

334

- Nie wie pan?

- Nie wiem.

335

XI

336

15 Dostoiewski, t II 337

338

22* 339

340

341

342

343

344

345

346

347

348

349

350

XII

351

- Jakie nadzieje?

352

- A co to znaczy: "biedny rycerz"?

- Jest.

354

23* 355

Antyp Burdowski"

356

357

I

16 Dostojewski, t II

361

362

363

364

365

366

367

368

369

370

24* 371

372

373

374

375

376

377

378

II

379

380

381

382

- we dwoje

383

384

17 n..si"u"ski, i n 385

- Idiota!

386

25. 387

388

389

powodzenia

390

391

III

392

393

- Nnie... Nie wiem.

- A pan nie ucieknie?

394

395

396

- Jakiego Kapitona Aleksiejewicza?

397

398

399

- Ale... po co?

400

401

402

26* 403

404

405

406

407

IV

408

18 Dostoiewski, t. II 409

- Ale do jakiej winy, do jakiej?

410

- Z jakim Kurmyszowem?

411

412

- Tak.

- A bo co?

- Dlaczego?

413

414

415

galgan

416

417

- Co za nudziarz!

- Dalej! Dalej!

418

- I naturalne?

27* 419

420

421

422

423

424

425

426

427

428

429

Apres moi le deluge!

430

431

432

19 Dostoiewski, t II 433

434

- Pan mnie wcale nie lubi!

28* 435

436

437

438

439

VI

440

441

442

443

444

445

446

447

448

449

450

29- 451

452

453

454

455

456

20 Dostojewski, t II 457

VII

458

459

O, puissent vmr votre beaute sacree

Tant cfamis, sourds d mes adieux!

Qu'ih meurent pleins de jours, que leur mort soit pleuree,

I mech przyjaciel zamknie im oczy

460

461

462

463

464

465

466

- Nie, ale pan...

30- 467

468

469

470

471

472

VIII

473

- Jak to - pochwalili?

474

- Na jakiej muzyce?

475

- Nie wiem, tak sobie...

476

- Pani jest bardzo podobna do Lizawiety Prokofiewny.

477

478

- O, bynajmniej.

479

480

21 Dostoicwski, t. II 481

- W. lichtarzu?

482

31* 483

484

485

- Tak, dla niej.

486

IX

487

488

- O nie, z jakiej racji?

- O, bynajmniej!

489

490

491

492

- Zgubi) pan czterysta rubli? To wielka szkoda.

493

- Ach, to nieprzyjemna sprawa!

494

- Pan go podejrzewa?

495

496

497

498

32" 499

500

501

502

503

X

504

22 Dostoiewski, t II

505

506

507

508

- Nnie... x

509

510

I

33* 515

516

517

518

519

520

521

522

- Nie ma go w domu. A bo co?

523

524

525

526

527

528

II

23 Dostoiewski, t II 529

530

531

532

533

534

535

536

537

- Przeklinam ten dom!

538

III

539

540

541

542

543

544

545

- O co?

546

35* 547

- W jakim celu?

548

- A pan tego nie spostrzega?

549

550

IV

551

- Przepraszam, ja...

552

24 Dostojewski, t II 553

- Nnie, ja...

554

555

556

557

558

559

560

561

"Ne mentez jamais. Napoleon, votre ami sincere."**

- Tak, to charakterystyczne.

562

- Nie wiem, papo.

564

565

566

567

568

569

570

571

572

573

574

- Bardzo kocham.

575

576

25 Dostojcwski, t II 577

578

37* 579

580

581

- Jakiego Stiepana Glebowa?

582

583

VI

584

585

586

587

588

589

- Od kogo? Komu?

590

- No?...

591

Moja wina, moja wina

592

- No dobrze, niech pan mnie zostawi samego.

593

594

38" 595

596

597

598

599

600

VII

26 Dostoieaskl, t II 601

602

603

604

605

606

607

608

609

610

39* 611

612

613

614

615

- Czasami.

Doprawdy5

616

617

618

VIII

619

620

621

- Kartka?

622

623

624

- Nie wiem.

27 Dostoiewski, t. II 625

- To niewiarygodne!

626

40* 627

628

629

630

631

632

633

634

635

636

637

IX

638

639

640

641

642

643

644

645

646

647

648

- O tak, tak!

- O tak, tak!

28 Dostojewski, t II 649

650

651

- A czy on tu jest?

- Owszem, jest w cerkwi.

652

653

654

655

656

657

658

42* 659

660

- Nie ona pierwsza i nie ona ostatnia!

661

662

663

664

XI

- Do Parfiena Siemionowicza.

- Nie ma go.

- A Nastasji Filipowny?

- Czy Parfien Siemionowicz jest w domu?

- Jest.

- W mieszkaniu panu powiedzieli?

665

666

667

668

669

670

671

- Czy Nastasja Filipowna jest u ciebie?

- Tak.

- Ja...

672

- Gdzie mianowicie?

29 Dostoiewski, t II 673

674

43* 675

- Czekaj; co chcesz teraz, jak?...

676

- Tak jak tam... w Moskwie?27

677

- Tym samym...

678

- Chodzi?

- Chodzi.

679

XII EPILOG

680

681

682

683

OD REDAKCJI

PRZYPISY

686

687

688

10 Z Apokalipsy.

690

Die Sonne toni nach alter Weise In Bruderspharen Wettgesang.

44- 691

wiadra.

9 Tak w oryginale (archiw). Por. przyp. 7.

11 Por. przyp. 9 do cz. II.

692

27 Por. przyp. 15 do cz. III.

30 Dostojewski, t II

699

700

701

702

dowcjp koncept

703

"Wiejskiego Cyrulika"

704

- Ale pan

705

706

45* 707

708

709

710

711

712

713

714

715

716

717

718

719

720

31 Dostojewiki, t II 721

722

723

724

725

726

727

728

729

730

731

732

733

- Ty do niego idziesz, Natasza? Tak?

734

735

736

- Wie, wszystko wie.

737

738

47* 739

740

741

742

743

744

32 Dostoiewski, t II 745

746

747

748

749

750

- T-tak!

751

752

- Jak zdrowie Anny Andriejewny?

753

754

48- 755

756

757

758

759

760

761

762

763

764

765

766

767

768

33 Dostojewski, t II 769

770

49" 771

772

773

- A dalej:

774

- Od nich.

775

776

777

- A kiedy nadejdzie?

778

- Co takiego?

779

- Dlaczego ty go nie lubisz, Wania?

- Ja?

780

- Czy ty na niego czekasz, Nataszo?

781

782

783

787

788

789

790

791

792

Co za iliczny obrazek'

794

795

796

797

798

799

800

801

802

5i- 803

804

805

806

807

- Czterdziesty czwarty? Pan mieszka... sam?

808

- O czym?

809

- Naturalnie.

810

811

- Nie.

812

- Nie trzeba...

- Czego nie trzeba?

813

- Tak...

814

815

816

"-k, i n 817

818

52* 819

- A jakie jej nazwisko?

- Smith?

820

- Nie poznajesz?

821

- No, co?

822

- Prawda.

- A co?

823

- Dlaczego?

824

- Tak jest.

- I przyniesiesz?

- Tak jest.

825

- Tak.

826

827

- Piotr?

- Tak. Znasz go?

- O ile ci honor pozwoli.

828

- No, a o tym?

829

830

831

832

833

834

- Do pewnej damy!

- Do jakiej? Po co?

53* 835

- Doprawdy?

836

- Jest.

837

- Pijesz?

- Niech pan wybaczy.

838

839

840

16 Dostoiewski, t II 841

842

843

844

845

846

- Do widzenia, moja droga.

- Do widzenia.

847

848

849

850

- Nie.

54- 851

- Jest taka kobieta w tym domu.

- Z traktierni.

852

- To co?

- Nie, ja tak tylko...

- Ale powiedz mi przynajmniej...

853

854

855

856

857

858

859

860

861

862

863

- Nie, nie do niego.

- Czy ty go znasz? Przeciwnie, jest bardzo dobry.

- Jak to? Dlaczego?

- Tak, Heleno.

- Z moim.

864

- Umiem.

- Pan? Przeczytam...

17 Dostoiewiki, t II 865

- To pan nie jest bogaty?

- Nie, nie jestem bogaty.

- Nelly.

866

- Kiedy dawniej?

868

869

873

874

875

876

877

878

- Tak.

879

880

881

882

884

885

886

887

888

38 Dostojewski, t II 889

890

891

- O to mi tylko chodzi.

892

893

894

895

896

897

898

57- 899

900

901

902

903

904

- Kto?

905

906

907

908

909

910

911

galaretka owocowa

912

- I to wszystko tylko dla mnie?

39 DostO)ewskl, t II 913

914

58* 915

916

917

918

- Jak to?

919

920

- Poczekaj! Co za Frauenmilch?

921

922

- Nie.

- Nie, bracie, wybacz mi...

923

924

- A pan jedzie z nim?

- Tak.

925

- Nie... ona tak... mieszka u mnie chwilowo.

926

927

928

- Tak.

929

930

59* 931

932

* im gorzej, tym lepiej

933

934

935

936

40 Dostoiewski, t II 937

938

- Dlaczego?

- Tak.

939

940

941

- Pojedzie.

- Dlaczego?

942

943

944

- Przepraszam, przyjacielu

945

946

60* 947

948

949

950

951

- Naturalnie.

952

953

954

- Tak.

955

- Tak.

956

* Pijmy, przyjacielu

957

- Jakiego bestialstwa?

958

- Nie, kwas pruski lepszy.

959

960

U Dostojcwski, t II

962

6i* 963

967

968

969

970

- Bardzo?

- Bardzo.

- A teraz pan mnie lubi?

971

972

973

974 '

975

976

---

977

978

- Ma.

62* 979

- Dlaczego?

- Tak sobie...

980

981

982

- Nie, nie krzywdzi...

- Tak sobie.

983

- Hm. A ja mam do ciebie interes, Wania.

984

42 Dostojewski, t. II 985

986

987

988

- Tak...

989

990

991

- Alosza.

992

993

994

63* 995

996

997

998

999

1000

1001

1002

- Tak, bardzo.

1003

- Nie, kocham go tak po prostu.

- Naturalnie.

1004

1005

1006

1007

1008

li Hostoicmki, t II 1009

1010

64" 1011

1012

1013

- Wierzysz temu?

1014

1015

- Niedawno.

1016

1017

1018

1019

1020

1021

1022

1023

1024

1025

1026

05* 1027

1028

1029

1030

1031

1032

44 Oostoiewski, t II

1033

1034

o o

w

OSTATNIE WSPOMNIENIA

1039

1040

66 Dostoiewskl, l II 1041 .

- A gdzie Natasza?

1042

- Ach, Wania, Wanja!

- Jeszcze?

- Jeszcze.

66* 1043

1044

1045

1046

1047

1048

1049

1050

1051

1052

1053

1054

- Co ty gadasz?

1055

1056

- Co?

1057

1058

67* 1059

- No i co wreszcie?

- Nie...

- Jak to?

1060

1061

1062

1063

OD REDAKCJI

PRZYPISY

1066

po raz pierwszy w odcinku paryskiego "Journal des Debats"

w latach 1842-43.

23 Puszkin, Eugeniusz Oniegin, 6, XXI.

SPIS RZECZY

Idiota 5

Od redakcji 685

Przypisy 686

Od redakcji 1065

Przypisy 1066

  • Реклама на сайте

    Комментарии к книге «Idiota», Fiodor Dostojewski

    Всего 0 комментариев

    Комментариев к этой книге пока нет, будьте первым!

    РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ

    Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства